brandongevallen

Brandongevallen is een term uit de Nederlandse veiligheidssector die verwijst naar gebeurtenissen waarbij vuur betrokken is en schade, letsel of in het uiterste geval overlijden veroorzaakt. Brandongevallen kunnen op verschillende schaal voorkomen, zoals woningbranden, bedrijfs- en fabriekbranden, bosbranden en branden in het verkeer of in de industrie. Ze worden doorgaans geregistreerd door brandweer en hulpdiensten en vallen onder brandbestrijding en brandveiligheidszorg.

Oorzaken van brandongevallen variëren en kunnen liggen bij menselijke handelingen (bijvoorbeeld onkookten, roken, of brandgevaarlijke activiteiten), technische defecten (elektrische storingen, apparaten), brandbare vloeistoffen en gassen, of in sommige gevallen opzet. Sommigen ontstaan door omgevingsfactoren zoals extreme hitte of droogte, wat vooral relevant is bij bos- en buitenbranden. De kans op herhaling wordt vaak verkleind door preventie en risicobeoordeling.

Gevolgen van Brandongevallen zijn afhankelijk van grootte en locatie en kunnen bestaan uit dodelijke slachtoffers, gewonden, schade aan gebouwen en infrastructuur, rook- en waterschade, en milieubelasting door rook en gevarenstoffen. Brandbestrijding, reddingsoperaties en evacuatie zijn kernonderdelen van de respons, meestal georganiseerd via een incidentcommandostructuur en in samenwerking met hulpdiensten zoals brandweer, politie en ambulance.

Preventie speelt een centrale rol en omvat bouw- en brandveiligheidsnormen, rookmelders, automatische blusinstallaties, brandwerende constructies, duidelijke vluchtwegen en evacuatieplannen, evenals risicobeoordelingen en onderhoud van brandpreventieapparatuur. Brandveiligheidsregels vallen onder bouw- en veiligheidswet- en regelgeving en worden in Nederland vaak uitgewerkt door gemeenten, brandweer en veiligheidsregio’s.