bloedingrisicos

Bloedingrisico, of bloedingsrisico, verwijst naar de kans op ongewenste bloedingen bij een persoon in een specifieke medische situatie. Het kan afhankelijk zijn van de aard van een behandeling, de aanwezige aandoening en individuele kenmerken, en vormt vaak een afweging tegen de voordelen van een therapie of ingreep.

Veelvoorkomende contexten waarin bloedingsrisico bepalend is, zijn het gebruik van antistollingsmiddelen (zoals orale anticoagulantia) of antiplateletmiddelen, en medische ingrepen of diagnostische procedures waarbij bloedingen kunnen ontstaan. Ook aandoeningen die de bloedstolling beïnvloeden (bijvoorbeeld lever- of nierziekten, trombocytopenie, coagulopathieën) dragen bij aan het bloedingsrisico. Levensstijl- en omgevingsfactoren, zoals leeftijd en alcoholgebruik, kunnen het risico verder beïnvloeden.

Factoren die het bloedingsrisico verhogen zijn onder meer hoge leeftijd, verminderde lever- of nierfunctie, laag bloedplaatjesaantal, hoge bloeddruk, eerdere bloedingen, en het gelijktijdig gebruik van meerdere medicijnen die bloedingen kunnen bevorderen. De aard van de behandeling of ingreep, de duur van de therapie en de reversibiliteit van het effect spelen eveneens een rol.

Risicobeoordeling gebeurt veelal via klinisch oordeel in combinatie met risicoscores. Voor bloedingsrisico bij anticoagulantia worden systemen zoals HAS-BLED en ATRIA gebruikt, naast laboratoriumtesten zoals INR en bloedplaatjesbedrijven. Een goede inschatting vereist zowel medische geschiedenis als actuele bevindingen; de scores hebben beperkingen en vormen geen definitief oordeel.

Behandeling en risico-reductie richten zich op het afwegen van baten en risico’s, het aanpassen van doseringen of therapie, nauwkeurige monitoring, en waar nodig maatregelen zoals reversibele opties of aanvullende hemostase. Het bloedingsrisico kan in de tijd veranderen en afhankelijk van de klinische situatie opnieuw worden beoordeeld.