bladkenmerken

Bladkenmerken verwijzen naar de kenmerken van een blad die worden gebruikt om planten te beschrijven en te identificeren. Ze zijn afhankelijk van soort, groeifase en omgeving, en kunnen variëren tussen individuen van dezelfde soort. Voor veldgidsen en taxonomie vormen ze de basis voor vergelijking.

Bladvorm en grootte zijn de meest opvallende kenmerken. Bladeren variëren sterk in lengte en breedte en hebben vormen zoals elliptisch, ovaal, lancetvormig en hartvormig. Ze kunnen enkelvoudig zijn of samengesteld; bij samengestelde bladeren bestaan meerdere bladlappen uit één blad, wat ook weer nuttig kan zijn bij identificatie. De bladlengte en -breedte hangen vaak samen met vocht- en lichtomstandigheden.

Bladrand en bladpunt (apex) helpen bij differentiatie. Randtypes zijn onder meer geheel, getand, gezaagd en gelobd. De punt van het blad kan spits, acuut, lang toelopend of stomp zijn. De basis van het blad varieert als rond, hartvormig of asymmetrisch.

Nervatuur en oppervlak geven structuur aan bladkenmerken. Het nerfpatroon kan pennaat (hoofdnerf met zijnerven) of palmaat zijn, terwijl sommige planten parallelle nervatuur hebben. Het bladoppervlak kan glad, ruw of harig zijn en kan glanzend of dof voorkomen. Kleurvariatie door seizoen, variegatie of hybriden is gangbaar.

Overige kenmerken omvatten de bladsteel (petiolus), lengte en aanwezigheid ervan, evenals of een bladverliezend of evergreen is. Ook aanwezigheid van klierpunten, stippen of schubjes kan informatief zijn. Bladkenmerken worden vaak gecombineerd met stengel- en bloemkenmerken voor een volledige plantidentificatie.