betrouwbaarheidanalyse

Betrouwbaarheidanalyse is een systematische benadering om de betrouwbaarheid van een product, systeem of proces te evalueren en te kwantificeren. Het doel is inzicht te krijgen in de kans op falen, de tijd tot falen en de nodige onderhoudsintervallen. De analyse wordt toegepast in engineering, productie en serviceomgevingen om ontwerpkeuzes te onderbouwen, kwaliteitsniveaus te bepalen en onderhoudsstrategieën te optimaliseren.

Veelgebruikte methoden zijn onder meer levensdata-analyse (life data analysis) en Weibull-analyse om faalpatronen te modelleren, evenals survival analyse en hazardfuncties. Daarnaast raken technieken als accelerated life testing, reliability block diagrams, FMEA (failure mode and effects analysis) en FTA (fault tree analysis) veelvuldig aan bod. Resultaten omvatten kengetallen zoals MTBF (mean time between failures), MTTF (mean time to failure) en ontwerpfactoren voor weerstand tegen faalmechanismen.

Het proces omvat meestal: het definiëren van betrouwbaarheidsdoelen, gegevensverzameling van faal- en gecensureerde data, kiezen en schatten van een geschikt model, valideren van het model met goodness-of-fit en predictieve controles, en het interpreteren van onzekerheden ten slotte voor besluitvorming over ontwerp, productie en onderhoud.

Toepassingsgebieden zijn onder meer productontwikkeling, kwaliteitsborging, onderhoudsplanning en garantiebeheer. Uitdagingen en beperkingen betreffen datakwaliteit en -hoeveelheid, gegevenscensurering, extrapolatie buiten experimentele condities, en onzekerheid in modelkeuzes. Betrouwbaarheidsanalyse levert daarmee onderbouwde inzichten voor risico- en kostenoptimalisatie in operationele systemen.