bestandsextensies

Bestandsextensies zijn de letters na de laatste punt in een bestandsnaam die meestal het formaat of de beoogde toepassing van het bestand aangeven. Ze dienen als aanwijzing voor het soort inhoud en voor de programma’s die het bestand kunnen openen of bewerken. In veel besturingssystemen koppelt men een bestandstype aan een standaardprogramma op basis van deze extensie, waardoor dubbelklik op het bestand doorgaans leidt tot openen in de juiste applicatie. Extensies kunnen ook helpen bij sorteren en zoeken naar bestanden van hetzelfde type.

Een extensie bestaat uit één of meerdere tekens, vaak vijf of minder, en kan bestaan uit letters, cijfers of soms koppeltekens. Een bestand kan meerdere dots bevatten, maar de extensie is meestal wat volgt na de laatste punt. Niet elk bestand heeft een extensie; sommige systemen proberen het type te bepalen op basis van de inhoud (magic numbers of MIME-types). Extensies worden wereldwijd gebruikt, maar de mate van afhankelijkheid verschilt per platform.

Veel voorkomende extensies zijn bijvoorbeeld .txt, .docx, .pdf, .jpg, .png, .mp3, .mp4, .zip en .exe. Verschillen in platforms: Windows gebruikt extensies sterk voor bestandsassociaties; macOS en Linux kunnen ook via extensies werken maar maken vaak gebruik van inhoud en systeeminstellingen. Het wijzigen van een extensie kan het openen door het verkeerde programma veroorzaken of het bestand onbruikbaar maken, terwijl het soms nodig is voor compatibiliteit of verzending.

Beveiligingstechnisch kunnen extensies misleidend zijn, vooral als ze worden afgeschermd of als dubbele extensies verschijnen (bijvoorbeeld bestand.txt.exe). Het is verstandig om extensies te controleren en te begrijpen welk type bestand men verwacht. Nieuwe bestandstypes krijgen vaak hun eigen extensie om interoperabiliteit en herkenbaarheid te verbeteren.