beeldresolutie

Beeldresolutie is de mate waarin een beeld details kan tonen. Bij digitale beelden wordt de resolutie meestal uitgedrukt als het aantal pixels in breedte en hoogte, bijvoorbeeld 6000×4000. In drukwerk en op schermen wordt ook gesproken over DPI (dots per inch) of PPI (pixels per inch), wat aangeeft hoeveel beeldpunten per inch aanwezig zijn.

Het totale aantal pixels bepaalt in grote mate hoeveel detail er zichtbaar is, maar de perceptie wordt eveneens beïnvloed door de kwaliteit van de sensor, de lens, ruis en compressie. Een hogere resolutie biedt meer flexibiliteit bij croppen en vergrotingen, maar alleen als de optica en beeldverwerking dit toestaan. Ook aliasing kan optreden als de beeldkwaliteit te laag is of sampling niet adequaat is.

Display versus print: Een beeld van 6000×4000 kan op een 4K-scherm duidelijke details tonen, maar voor een grote afdruk is vaak 300 PPI of hoger gewenst om scherpe randen te behouden. Vergroten van een afbeelding zonder verlies van perceptuele scherpte vereist geschikte interpolatietechnieken.

Praktische richtlijnen: voor web en digitale media zijn lagere resoluties vaak voldoende; voor drukwerk gelden doorgaans 300 PPI als standaard. Houd rekening met bestandsformaat en compressie; JPEG-compressie kan details verminderen, vooral bij hoge compressie. Voor professioneel werk is het verstandig om de maximale bruikbare resolutie te bewaren in RAW- of lossless formats totdat de output wordt bepaald.