Home

beeldcompositie

Beeldcompositie is de ordening van visuele elementen binnen een beeld: vormen, lijnen, kleur, licht en ruimte. Het begrip is van toepassing op schilderkunst, fotografie, beeldhouwkunst en installatiekunst en beschrijft hoe een kijker door het beeld wordt geleid en welke betekenis of emotie ontstaat.

Belangrijke elementen van beeldcompositie zijn onder meer evenwicht, focus, ritme en variatie, contrast, eenheid en proportie.

Technieken en regels die vaak voorkomen, zijn onder andere de regel van derden en de gulden snede

Toepassing: in figuratieve composities bepaalt de positie van personen en objecten de verhaallijn en spanning, terwijl

Historisch en didactisch: beeldcompositie is een centraal onderwerp in kunstonderwijs en komt sterk naar voren in

Ruimte
en
diepte
worden
bereikt
door
perspectief,
overlapping,
belichting
en
kadrering.
Een
duidelijke
hoofdfiguur
of
een
kerngebied
dient
als
focal
point
en
geeft
de
kijker
een
leesbaar
begrip
van
de
scène.
voor
de
samenstelling,
leidende
lijnen
en
diagonalen
die
de
blik
sturen,
herhaling
en
ritme
door
terugkerende
vormen,
en
het
gebruik
van
negatieve
ruimte.
Ook
speelt
de
keuze
voor
symmetrie
of
asymmetrie,
cropping
en
standpunt
een
cruciale
rol.
De
horizonlijn
en
de
keuze
tussen
open
of
gesloten
frames
beïnvloeden
de
perceptie
van
rust
en
beweging.
bij
abstracte
kunst
de
relaties
tussen
vormen
en
kleur
centraal
staan.
In
fotografie
en
film
versterken
belichting,
scherpte-diepte
en
camerastandpunt
de
leesbaarheid
van
de
beeldcompositie,
terwijl
ruimtelijk
werk
de
relatie
tussen
objecten
en
de
kijker
encodeert.
verschillende
periodes,
waaronder
de
Nederlandse
schilderkunst
en
de
Barok,
waar
harmonie,
dynamiek
en
het
heden
van
verhaal
centraal
staan.