backhaulutilisatie

Backhaulutilisatie is de mate waarin de backhaul-verbindingen tussen het toegangsnetwerk en het kernnetwerk worden belast door het verkeer uit het netwerk. Het begrip is vooral van belang in mobiele netwerken, waar de backhaul het knooppunt vormt tussen basisstations en de core, maar geldt ook voor vaste netwerken met gescheiden access- en core-domeinen. Utilisatie wordt doorgaans uitgedrukt als percentage van de beschikbare capaciteit die in een bepaalde periode wordt gebruikt. Naast gemiddeld verbruik is ook piekbelasting relevant, omdat korte pieken tot congestie kunnen leiden als er geen buffers of redundante paden zijn.

Backhaul-technologieën variëren van glasvezel en koperen verbindingen tot draadloze oplossingen zoals microgolf- en millimetergolf-links. De keuze wordt bepaald door afstand, kosten, beschikbaarheid en gewenste latency. Verkeerspatronen—zoals ochtend- en avondpiek, video-streaming en machine-to-machine verkeer—hebben grote invloed op de backhaulutilisatie en vereisen vaak capaciteitsplanning en load balancing.

Voor operationeel beheer zijn monitoring en analyse cruciaal: real-time toezicht op utilizatie, het vastleggen van trendplots en het nemen van acties bij drempeloverschrijding. Doelstellingen omvatten het voorkomen van congestie, het waarborgen van QoS en het minimaliseren van latency en packet loss. Bij gebrek aan capaciteit kan men kiezen voor het vergroten van de backhaul-capaciteit, het toepassen van traffic engineering of het implementeren van redundante paden.