autocorrectie

Autocorrectie is een functie in tekstinvoersystemen die automatisch spellingfouten, tikfouten en onbedoelde woordkeuzes corrigeert terwijl de gebruiker typt. Het doel is de typtime en de leesbaarheid van de tekst te verbeteren zonder de bedoeling van de zinnen te veranderen. Zowel op mobiele apparaten als in desktopapplicaties wordt autocorrectie vaak gecombineerd met voorspellende tekst en suggesties voor het volgende woord.

Technisch gezien berust autocorrectie op een combinatie van een lexicon, corrigeringsregels en een taalmodel. Veel systemen gebruiken een lokale woordenlijst of een netwerkgekoppelde databank. Corrigeringsalgoritmen maken gebruik van de Levenshtein-afstand, fonetische overeenkomsten en statistische context om de meest waarschijnlijke vervanging te kiezen.

Moderne autocorrectie kan context gebruiken via n-grammen, part-of-speech-informatie of neurale netwerken en leert zo wat in een bepaalde taal of tekstgroep gebruikelijk is. Sommige systemen vervangen automatisch fouten; andere tonen alleen suggesties en vragen om bevestiging.

Toepassingen en varianten komen veel voor in mobiele toetsenborden, tekstverwerkers en webbrowsers. Bij veel implementaties zijn privacy en verwerking van tekstgegevens belangrijk: sommige systemen werken volledig lokaal, terwijl andere data naar de cloud sturen voor verbeteringen.

Beperkingen en aandachtspunten zijn onder meer overcorrecties, het onterecht vervangen van namen of jargon en problemen met dialecten en meertalige teksten. Gebruikers kunnen persoonlijke woordenlijsten en automatische correcties aanpassen of uitschakelen.

Autocorrectie blijft een hulpmiddel dat de menselijke correctie aanvult maar niet vervangt. Zie ook spellingscontrole en voorspellende tekst.