autobiografische

Autobiografische is de Nederlandse aanduiding voor wat betrekking heeft op het leven van de maker zelf en op een in eerste persoon gepresenteerde ervaring. De term is afgeleid van auto- (zelf), bio- (leven) en graphein (schrijven), en komt voort uit de Engelse en Franse termen zoals autobiography en autobiografisch.

In bredere zin verwijst autobiografische inhoud naar teksten, films of kunstwerken waarin de verteller of maker zijn of haar eigen levensverhaal voorschrijft. Voorbeelden in de literatuur zijn autobiografische romans, memoires en dagboeken; in de film en beeldende kunst kan de eigen geschiedenis een centrale rol spelen of als toetssteen dienen voor interpretatie. Vaak bestaan grenzen en kruisen met autofictie, waarbij feit en fictie elkaar beïnvloeden.

Een belangrijke nuance is het verschil met biografisch: autobiografisch beschrijft de levenswereld van de maker zelf, terwijl biografisch draait om het leven van een andere persoon. Memoires kenmerken zich vaak door een focus op specifieke periodes of thema’s, terwijl een volledige autobiografie het hele levensverhaal kan bestrijken. In de academische analyse wordt vaak gekeken naar herinnering, subjectiviteit en betrouwbaarheid: hoe herinneringen worden samengesteld, hervormd en gepresenteerd.

De term wordt in verschillende media en genres gebruikt en signaleert zowel inhoudelijk als stilistisch een nadruk op zelfrepresentatie. Autobiografische werken tonen daarmee een voortdurende belangstelling voor identiteit, herinnering en de verhouding tussen werkelijkheid en vertelling.