ankerbouten

Ankerbouten zijn bevestigingsmiddelen die bedoeld zijn om een component aan een draagvlak, meestal beton of metselwerk, te verankeren. Ze dragen trek- en schuifbelastingen en zorgen ervoor dat krachten uit de gemonteerde constructie naar het substraat worden overgedragen. Een ankerbout bestaat doorgaans uit een stalen bout met een schroefdraaduiteinde; de verankering gebeurt via mechanische vergrendeling of via lijmverharding, afhankelijk van het type.

De belangrijkste typen zijn mechanische ankers (expansieankers, sleeve-ankers en doorsteekankers) en chemische ankers (epoxy- of polyurethaanhars die in geboorde holten uitharden). Mechanische ankers krijgen hun grip in het draagvlak door een mechanische expansie werking, chemische ankers doen dat via uitgehard hars.

Materialen en afwerkingen variëren, met koolstofstaal voor standaardtoepassingen en roestvast staal (A2, A4) of verzinkte uitvoeringen voor corrosiegevoelige omgevingen. Voor buitentoepassingen of in agressieve omgevingen zijn corrosiebestendige materialen aan te raden.

Installatie vereist een vooraf geboorde opening, reiniging van het boorstof en het correct plaatsen en vastzetten van het anker. Verbrandingskrachten, boorDiameter, inbrengdiepte en afstand tot randen bepalen de geschiktheid en de maximale belasting. Doorvoerankers passeren het te bevestigen onderdeel en worden aan de achterzijde vastgezet met moeren of klemmen.

Gebruik: veelal in staalconstructies, machines, leuningen en fixturen bij gebouwen. Ontwerp en installatie volgen relevante normen en codes voor bevestigingsmiddelen en beton.

Onderhoud: periodieke inspectie op corrosie en losse verbindingen; bij beschadiging of verminderde prestaties vervangen.