Home

afremming

Afremming is het proces waarbij de snelheid of het tempo van een beweging of het functioneren van een systeem afneemt. In de natuurkunde en techniek verwijst afremming meestal naar deceleratie: een negatieve versnelling waardoor de snelheid van een voorwerp in de tijd kleiner wordt. Afremming kan ontstaan door externe krachten zoals wrijving, luchtweerstand of frictie, maar ook doelgericht worden opgewekt door remsystemen, motorafremming of dempingsmechanismen.

In de kinematica wordt deceleratie aangeduid met a = Δv/Δt en uitgedrukt in eenheden van meter per

In voertuigen speelt afremming een centrale rol. Remmen zetten wrijving in om snelheid te verminderen; motorafremming

In de techniek en regelkunde kan afremming ook verwijzen naar demping van oscillaties of traagheidsrespons in

In biologie en geneeskunde kan afremming slaan op de onderdrukking van cellulaire processen of enzymactiviteit door

Zie ook: deceleratie, remmen, demping, vertraging.

seconde
kwadraat.
De
mate
van
afremming
bepaalt
hoe
snel
een
object
tot
stilstand
komt
en
is
een
cruciale
factor
voor
veiligheid
en
prestatie;
hoge
afremming
kan
gevaarlijk
zijn
voor
inzittenden
en
raakt
aan
onderwerpen
zoals
de
remweg
en
occupant
protection.
werkt
door
de
motor
onder
belasting
terug
te
brengen;
daarnaast
dragen
aerodynamische
en
wrijvingsweerstand
bij
aan
de
afremming.
systemen.
Demping
en
afremming
zijn
verwante
begrippen;
in
de
regeltheorie
wordt
vaak
onderscheid
gemaakt
tussen
snelle
demping
en
langzame
vertraging.
feedbackmechanismen
of
geneesmiddelen.