accucapaciteit

Accucapaciteit, ook wel de capaciteit van een accu genoemd, is de hoeveelheid elektrische lading die een accu kan leveren onder specifieke omstandigheden, meestal uitgedrukt in ampère-uren (Ah) of milliampère-uren (mAh). In de praktijk is dit de maximale bruikbare lading die uit de accu kan worden ontrokken voordat de eindspanning wordt bereikt. Fabrikanten geven doorgaans een nominale of rated capaciteit onder gestandaardiseerde testcondities; de werkelijke accucapaciteit kan hieromtrent afwijken afhankelijk van toepassing, temperatuur en belading.

Metingen en termen: de accucapaciteit kan worden bepaald door een volledige ontladingstest of door coulomb counting tijdens gebruik. Bij een ontlading wordt de stroom gedurende de tijd geïntegreerd tot de eindspanning is bereikt, oftewel Q = ∫ I dt. De gemeten capaciteit kan variëren met de toestand van de accu (SoH) en de gebruiksomstandigheden in de praktijk.

Factoren die de accucapaciteit beïnvloeden: de chemische samenstelling van de accu (bijvoorbeeld Li-ion, NiMH, loodzuur), temperatuur, ontlaadsnelheid (C-rate), leeftijd en aantal cycli, diepte van ontlading (DOD) en opslagcondities. Doordat capaciteit afneemt bij veroudering en herhaalde cycli, kan de effectieve capaciteit na verloop van tijd aanzienlijk dalen ten opzichte van de oorspronkelijke nominale capaciteit.

Betekenis en toepassing: accucapaciteit bepaalt hoe lang een apparaat of voertuig kan draaien op een volle accu. Een betere begrip van capaciteit helpt bij ontwerp, onderhoud en planning van laadinfrastructuur. In de praktijk verschuift de arbeidscapaciteit van nieuwe naar oudere accu’s, wat de prestatie en gebruiksduur beïnvloedt.