aannemelijk

Aannemelijk is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets waarschijnlijk of plausibel lijkt. Het wordt gebruikt wanneer een verklaring, gevolg of hypothese redelijkerwijs kan worden aanvaard, zonder dat er zekerheid wordt gegeven.

Het woord is afgeleid van het werkwoord aannemen (veronderstellen, als waar beschouwen) met het achtervoegsel -lijk, waardoor de eigenschap ‘plausibel’ wordt uitgedrukt. Het verwijst naar de mate waarin iets als waar of geloofwaardig kan worden beschouwd op basis van het beschikbare bewijs of de gegeven omstandigheden.

In taalgebruik verschijnt aannemelijk vooral in wetenschappelijke, juridische en journalistieke contexten. Het beschrijft een beoordeling die redelijk is en kan worden ondersteund door feiten, maar waar geen definitieve sluitende bewijslijn voor ligt. Het is gebruikelijk om het woord te combineren met voorbeelden zoals “aannemelijke aanwijzingen” of “een aannemelijke verklaring”.

synoniemen en verwante termen zijn onder meer geloofwaardig en plausibel, hoewel elk woord net een eigen nuance kan dragen. Tegenovergestelde begrippen zijn onwaarschijnlijk of ongeloofwaardig, terwijl men ook wel ‘niet aannemelijk’ gebruikt in minder formele context.

Andere verwante termen zijn aannemelijkheid en plausibiliteit, die de kwaliteit of mate van plausibiliteit uitdrukken. Al met al duidt aannemelijk op een redelijke, maar niet onbetwistbare waarschijnlijkheid.