aanlegplaats

Een aanlegplaats is een aangewezen locatie langs een waterweg, haven of kanaal waar schepen en boten kunnen aanleggen om te laden en te lossen, te wachten of te worden bemand. De term wordt gebruikt voor zowel kades, steigers als ligplaatsen langs water, en kan openbaar toegankelijk zijn of eigendom van een particulier of een bedrijf. In de praktijk kan een aanlegplaats bestaan uit een combinatie van een kade, een steiger, en bijbehorende voorzieningen.

Kenmerken van aanlegplaatsen zijn onder meer diepte en toegankelijkheid voor het beoogde scheepstype, afmeerconstructies zoals palen, trossen en fenders, en de aanwezigheid van aansluitingen voor water en elektriciteit, terrein om goederen te stellen of containeropslag en werkruimtes. Afmetingen en voorzieningen variëren sterk afhankelijk van de locatie en de functie, van kleine pleziervaartsteiger tot grote bedrijvige ligplaatsen in havens.

Een ligplaats is doorgaans de specifieke plek waar een schip daadwerkelijk vastlegt, terwijl aanlegplaats vaker verwijst naar de locatie als geheel. De termen worden though soms door elkaar gebruikt; in officiële documentatie is onderscheid mogelijk tussen "aanlegplaats" als zone en "ligplaats" als vaste positie.

Beheer en regelgeving hangen vaak samen met port authorities, waterschappen of gemeenten. Zaken als veiligheid, bereikbaarheid, milieuregels en moraal van afvoer en afvalverwerking gelden op aanlegplaatsen. Voor gebruikers gelden meestal voorschriften over toegang, reserveringen, aantallen boten per ligplaats en betalings- of onderhoudsverplichtingen.

Zie ook: haven, kade, aanlegsteiger, ligplaats, watersport.