Werkgeversraden

Werkgeversraden zijn representatieve lichamen die de belangen van werkgevers behartigen in overleg over arbeids- en ondernemingszaken. Ze komen doorgaans voor binnen bedrijven, organisaties of sectoren en opereren vaak naast werknemersvertegenwoordigingen zoals de ondernemingsraad. Het doel is om een gezamenlijk en afgestemd standpunt van werkgevers te vormen in sociale dialoog en beleidsvorming.

In Nederland vormt de Wet op de ondernemingsraden (WOR) het overkoepelende kader voor medezeggenschap. De WOR regelt de verhouding tussen werkgevers- en werknemersvertegenwoordiging in de ondernemingsraad en schrijft geen apart automatisch bestaan van een werkgeversraad voor; toch kan op sectorniveau of binnen een ondernemingsconglomeraat een werkgeversraad worden opgericht om de positie van de werkgever collectief te organiseren. Dergelijke raden ontstaan vaak via werkgeversorganisaties of sectoren en dienen als platform voor gezamenlijke vertegenwoordiging bij cao-onderhandelingen en beleidsgestuurde besluiten.

De taken van een werkgeversraad variëren, maar omvatten doorgaans het inbrengen van werkgeversperspectieven in besluiten over arbeidsvoorwaarden, beloningsbeleid, reorganisaties, outsourcing, herschikking van werkprocessen en investerings- of innovatiebeleid. Zij kunnen adviezen uitbrengen, informatie aanleveren en concrete voorstellen doen. Bij sectorbrede of groepsgerichte onderhandelingen spelen werkgeversraden vaak een cruciale rol bij het formuleren van posities en strategieën.

De samenstelling bestaat meestal uit vertegenwoordigers van werkgevers of van een werkgeversorganisatie, aangewezen door de werkgever of het groepsverband. De raad onderhoudt regelmatig contact met de werknemerszijde (bijv. de ondernemingsraad of vakbonden) om tot gezamenlijke uitgangspunten te komen. De bevoegdheden en werkwijze zijn vaak vastgelegd in sectorale afspraken of in interne reglementen.