Waterbehandelingsmiddelen

Waterbehandelingsmiddelen zijn chemicaliën en additieven die in de waterbehandeling worden gebruikt om de kwaliteit van water te verbeteren en de veiligheid van drinkwater en industriële processen te waarborgen. Ze worden ingezet om verontreinigingen te verwijderen, de chemische eigenschappen van water aan te passen en de infrastructuur te beschermen tegen corrosie en kalkaanslag.

Een belangrijke groep is de coagulanten en flocculanten, zoals aluminiumzouten (alum) en ferrische zouten, die vuildeeltjes en colloïden laten samenklonteren zodat ze kunnen bezinken of gefilterd worden. Daarnaast spelen polymeren zoals polyacrylaten een rol bij het vergemakkelijken van de sedimentatie.

Desinfectiemiddelen, waaronder chloor en chlooramines, vormen de kern van veel drinkwaterbehandelingsplannen. Ook chloordioxide en ozon worden gebruikt als krachtige oxidatiemiddelen. In sommige systemen wordt ook waterstofperoxide toegepast.

pH- en alkaliniteitsregelaars regelen de zuurgraad en buffercapaciteit van water. Voor deze doeleinden worden natriumhydroxide, calciumoxide, zwavelzuur of kooldioxide gebruikt.

Inhibitors tegen corrosie en kalkaanslag omvatten fosfaat- en polyfosfaatadditieven en polymeren die leidingen beschermen en de afzetting beperken.

Dispersanten en anti-schaalmiddelen voorkomen neerslag en vormen van kalkaanslag. Adsorptiemiddelen zoals actieve kool worden gebruikt voor smaak- en geurverbetering en verwijdering van sommige organische verontreinigingen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer drinkwaterproductie, zwembadwaterbehandeling en industriële processen. Veiligheid en regelgeving vereisen zorgvuldige dosering en monitoring, met informatiebladen van leveranciers en aandacht voor mogelijke bijproducten zoals dis-afprodukten bij gebruik van desinfectiemiddelen.