Vrijheidsberoving

Vrijheidsberoving is een misdrijf waarbij iemand opzettelijk en onrechtmatig wordt beroofd van zijn vrijheid om zich te verplaatsen. Het omvat het fysiek vasthouden, opsluiten of anderszins beperken van iemands bewegingsvrijheid, vaak met dwang of dreiging.

De daad kan voorkomen in verschillende contexten, zoals bij een overval, gijzeling of mensenhandel, maar ook binnen families of in het dagelijks leven wanneer iemand langdurig wordt tegengehouden. De kern is opzet: de dader wil de vrijheid van een ander beperken en handelt zonder rechtsgrond.

De duur van de beperking kan kort of lang zijn, maar is zonder wettelijke rechtvaardiging onrechtmatig. Bij de beoordeling spelen factoren mee zoals de aard van de beperking en de omstandigheden waaronder het slachtoffer niet vrij kan bewegen.

In de strafwet wordt vrijheidsberoving doorgaans als een ernstig misdrijf gezien. De ernst kan verhogen bij gebruik van geweld of bedreiging, bij kwetsbare slachtoffers, of wanneer het strafbare feit onderdeel is van georganiseerde misdaad of mensenhandel. De mogelijke straf varieert afhankelijk van de omstandigheden.

Internationaal recht gaat uit van het recht op vrijheid en veiligheid en ziet onrechtmatige vrijheidsberoving als een schending van mensenrechten. Het begrip onderscheidt zich van ontvoering (kidnapping) en gijzeling door de aard en duur van de bewegingsbeperking en de context.