Toereikende

Toereikende is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat betekent dat iets voldoende is of voldoet aan de vereiste criteria. Het woord wordt gebruikt om aan te geven dat middelen, maatregelen of bewijslast aanwezig zijn in voldoende mate om een doel te bereiken of een eis te dragen. Het is een formelere term dan zoiets als “voldoende” en komt veel voor in beleids- en juridische contexten.

Grammaticaal wordt toereikende meestal gebruikt in combinatie met een bepaald zelfstandig naamwoord. Voorbeeld: “de toereikende middelen” of “het toereikende bewijs.” In predicatieve positie kan men zeggen: “De middelen zijn toereikend.” Hiermee staat het woord als zelfstandig gesteld dat aangeeft dat de situatie voldoet aan de vereisten.

Etymologie en betekenisontwikkeling: toereikende is afgeleid van het werkwoord toereiken, dat oorspronkelijk “voldoende bereiken” of “aan kunnen voldoen” betekent. Het bijvoeglijk naamwoord geeft die betekenis van geschiktheid en volledigheid weer, en is vooral gangbaar in formele teksten.

Gebruik en nuance: toereikend is nauw verwant aan synoniemen als voldoende of afdoend, maar de term benadrukt expliciet dat aan specifieke criteria is voldaan. Het kan duiden op kwantitatieve of kwalitatieve adequaatheid, en wordt vaak toegepast bij begrotingen, rapportages, audits en evaluaties. Hoewel nog steeds duidelijk en helder, heeft toereikende een juist formelere klank dan meer alledaagse termen.

Zie ook: voldoende, adequaat, afdoend.