Structuurtypes

Structuurtypes, ook wel structure types genoemd, beschrijven de categorieën van types die de organisatie en vorm van gegevens in datastructuren bepalen. Ze geven aan welke velden een data-object heeft, welk type elk veld heeft en hoe de velden onderling zijn verbonden. Structuurtypes vormen de basis van data modellering in programmeersystemen en onderscheiden zich van primitieve types zoals getallen en booleans, die geen subonderdelen kennen.

Voorbeelden van structuurtypes zijn records of structs, arrays en tuples, maar ook complexere vormen zoals algebraïsche datatype-constructies en containertypes. Een structuurtype specificeert doorgaans de namen van de velden, hun types en vaak de toegankelijkheid of mutabiliteit. In programmeertalen kan een structuurtype als waarde-type of als verwijzing-type worden behandeld, afhankelijk van de taal.

Praktisch gezien beïnvloeden structuurtypes de geheugenlayout, padding, data-locality en prestatie bij kopiëren, serialiseren en netwerkommunicatie. Ze spelen een cruciale rol bij data-modellering, API-ontwerp en bij schema’s voor uitwisseling zoals JSON, XML of Protocol Buffers, waar de vorm van de gegevens centraal staat.

Ontwerpers kiezen structuurtypes op basis van factoren zoals mutabiliteit, kopiegedrag, interoperabiliteit met andere talen en systemen, en eenvoud van gebruik. Voorbeelden zijn C-structs, C#-structs, en Rust-structs, die elk op hun eigen manier structuurtypes modelleren.

Zie ook: gegevenstypes, type systemen, datamodellering, seriële formaten.