Streefstandaard

Streefstandaard is een term die in verschillende Nederlandse sectoren wordt gebruikt om een target standard of aspirational norm aan te duiden. Een streefstandaard beschrijft een niveau van prestaties of kwaliteit dat organisaties nastreven, maar niet per definitie verplicht is op basis van wet- of regelgeving. Het fungeert als richtinggevend doel in plaats van een bindende eis.

In praktijk treedt een streefstandaard op in kwaliteitsbeheer, contractueel werk, milieubeleid, overheidsbeleid en openbare aanbestedingen. Ze helpt bij het formuleren van concrete doelen, het communiceren van verwachtingen en het structureren van verbeteringstrajecten. Vaak wordt een streefstandaard aangevuld met meetindicatoren, tijdlijnen en verantwoordelijkheden.

Een streefstandaard onderscheidt zich van een wettelijke minimumstandaard en van een exacte streefwaarde: de minimumstandaard bepaalt wat wettelijk of professioneel vereist is, terwijl de streefstandaard een hoger doel aangeeft; de exacte streefwaarde kan variëren afhankelijk van context en haalbaarheid. De term kan overlappen met 'streefwaarde' of 'doelstelling', maar benadrukt meestal de normatieve ambitie achter het doel.

Implementatie vindt doorgaans plaats via goedgekeurde beleidslijnen, kwaliteits- of prestatie-indicatoren en periodieke evaluaties. Organisaties monitoren vooruitgang, rapporteren resultaten en passen plannen aan als de streefstandaard wordt bijgesteld. Externe normen en sectorale best practices kunnen dienen als referentiepunten bij het vaststellen van een streefstandaard.

Zie ook: standaard, norm, kwaliteitsnorm, streefwaarde, benchmarking, ISO-standaard.