Standaardkleuren

Standaardkleuren zijn vooraf gedefinieerde kleuren die binnen een systematiek zijn vastgesteld om consistente kleurweergave te garanderen over verschillende dragers en media. Ze vormen referentiepunten voor ontwerp, productie en communicatie, zodat een kleur in verschillende toepassingen vergelijkbaar blijft.

De belangrijkste categorieën van standaardkleuren zijn color models en color catalogs. Voor digitale beelden gebruiken we RGB of sRGB, terwijl drukwerk meestal werkt met CMYK en andere druksystemen. Daarnaast bestaan er catalogs met concrete tinten die niet afhankelijk zijn van een apparaat, zoals Pantone, RAL en NCS. Pantone levert een wereldwijd gebruikte swatchcard met exacte tinten voor druk en materialen; RAL is een veelgebruikte standaard in verf en coatings; NCS beschrijft kleur op perceptuele basis en wordt veel toegepast in interieur en architectuur. Webkleuren en CSS leveren gestandaardiseerde hex-codes en namen.

Standaardkleuren dienen om merkidentiteit te beschermen, productieprocessen te stroomlijnen en de uitwisseling van bestanden te vereenvoudigen. In de praktijk vereist toepassing kleurbeheer via ICC-profielen en kalibratie van beeldschermen en drukpersen om kleurafwijkingen te minimaliseren. Bij ontwerp wordt rekening gehouden met contrast en toegankelijkheid, zodat informatie ook zichtbaar blijft voor slechtzienden.

Hoewel standaardkleuren precisie en consistentie bevorderen, hangt de exacte weergave af van het reproduceersysteem. Daarom worden vaak meerdere systemen naast elkaar toegepast: een merk kan bijvoorbeeld een Pantone-kleur als referentie gebruiken naast RGB voor digitaal en CMYK voor druk.