Snoeien

Snoeien is het verwijderen van delen van planten, zoals takken, scheuten en bloemknoppen, met als doel de groei te sturen, de vorm te bepalen of de gezondheid te verbeteren. Het wordt toegepast op bomen, struiken, hagen en sierplanten, zowel in tuinen als in natuurbeheer. Door snoei kan de plant beter licht en lucht opnemen, dode of zieke delen verdwijnen en de gewenste structuur ontstaan.

Het hoofddoel van snoeien is het behouden of verbeteren van balans tussen groei en bloei. Veranderingen in de structuur kunnen compactere vormen geven, sterke groei reguleren en de kans op ziekte vergroten verminderen door betere ventilatie. Gericht snoeien kan ook de vruchtdracht bij fruitbomen beïnvloeden.

Timing is afhankelijk van de soort en het doel. Veel houtachtige planten worden in de late winter tot het vroege voorjaar gesnoeid (dormant snoeien). Voor soorten die in het voorjaar bloeien geldt doorgaans snoeien na de bloei, zodat de bloemknoppen van het komende jaar niet verloren gaan. Zomersnoei is mogelijk bij snelgroeiende planten of voor tijdelijke vormbehoud, maar kan de bloei beperken.

Technieken en typen snoei omvatten onderhoudssnoei, vormsnoei en verjongingssnoei. Onderhoudssnoei houdt planten op de gewenste grootte en vorm; vormsnoei geeft of behoudt een duidelijk silhouet; verjongingssnoei verwijdert oudere takken om nieuw hout en groei te stimuleren. Bij fruitbomen wordt vaak gekozen voor open midden- of leivormen die de lichtinval optimaliseren.

Gereedschap zoals secateurs, takkenscharen, snoeizagen en eventueel een heggenschaar moeten scherp en schoon zijn. Sneden worden meestal schuin gemaakt net boven een knop of groeipuntt, en bij ziekte of schade worden scherpe sneden desinfecteerd. Na het snoeien volgt meestal afvalbeheer en monitoring op ziekte of beschadiging.