Sinaasappelschil

Sinaasappelschil is de buitenste schil van een sinaasappel, waarbij vooral de kleurrijke buitenlaag (flavedo) aroma’s bevat en de witte onderlaag (albedo) hieronder zich bevindt. In culinair gebruik verwijst men vaak naar de zest of rasp, het deel van de schil dat rauw wordt geraspt om zijn geur en smaak, terwijl de witte kern bitter kan zijn en meestal wordt vermeden.

De zest bevat veel essentiële oliën, met als belangrijkste component limoneen. Daardoor heeft de schil een karakteristieke frisse, citrusachtige geur en smaak. Zest kan ruwe rasp of fijn geraspt worden toegevoegd aan gerechten en dranken. Soms wordt ook het hele schilsegment gebruikt, afhankelijk van de gewenste bitterheid en textuur. Het witte deel van de schil blijft doorgaans achterwege voor een milder aroma.

Veelvoorkomende toepassingen zijn onder meer het toevoegen van sinaasappelschil aan gebak, koekjes en desserten, het op smaak brengen van marinades, sauzen en cocktails, en het maken van kandij van sinaasappelschil. Gedroogde of geconfijte schil wordt in allerlei keukens gebruikt als smaakmaker of bij de bereiding van thee en snoepgoed. Daarnaast wordt sinaasappelschil in de voedselindustrie en parfumerie gebruikt voor geurstoffen en essentiële oliën.

Veiligheid en opslag: veel sinaasappels zijn behandeld met was of beschermende middelen;_wash de schil grondig voor gebruik_. Bewaren kan vers in de koelkast korte tijd (enkele dagen) zijn; voor langere termijn kan de schil ingev frozen of gedroogd bewaard worden in een luchtdichte verpakking. Wees voorzichtig met het consumeren van grote hoeveelheden onverwerkte schil vanwege de geconcentreerde aromatische oliën en mogelijke bitterness.