Recyclageprocessen

Recyclageprocessen omvatten de stappen en technieken die afgedankte materialen omzetten in bruikbare grondstoffen of producten. De processen variëren per materiaalstroom, maar volgen vaak vergelijkbare fasen: sortering en voorbewerking, reiniging, mechanische of chemische omzetting en uiteindelijk verwerking tot halffabrikaten of nieuwe eindproducten.

Mechanische recycling is de meest gebruikte vorm en geldt voor glas, papier, metalen en veel kunststoffen. Afval wordt verzameld, gescheiden op materiaalsoort, kleur en reinheid; vervolgens gebroken, fijngemalen en soms opgesmolten of geextrudeerd tot pellets of granulaat. Het kwaliteitssysteem vereist zuiverheid van de input en controle op additieven en vervuiling.

Chemische recycling, ook wel feedstock recycling genoemd, breekt kunststofafval chemisch af tot monomeren, oligomeren of andere bouwstenen. Methoden omvatten depolymerisatie, solvolyse, pyrolyse en gasificatie. Deze routes kunnen samengestelde of vervuilde streams verwerken, maar vergen doorgaans meer energie en strengere procescontrole; ze streven ernaar de polymerstructuur en herbruikbaarheid te behouden of herstellen.

Andere materialen kennen specifieke routes: metalen worden vaak gesmolten en verfijnd om legeringen terug te krijgen; glas wordt opnieuw gesmolten tot nieuw glas; papier en karton ondergaan pulping en deinking om vezels te recupereren.

Kwaliteit, milieu-impact en economische haalbaarheid hangen af van ontwerp voor recycling, beschikbaarheid van kwalitatieve input en marktvraag naar gerecyclede materialen. Beleid en normen, zoals afvalscheiding, producentenverantwoordelijkheid en stimulering van circulaire ketens, beïnvloeden de toepassing van recyclageprocessen.