Rapporteer

Rapporteer is de gebiedende wijs van het Nederlandse werkwoord rapporteren, wat betekent: bevindingen, feiten of resultaten presenteren in een verslag of mondelinge presentatie. Het imperatief wordt gebruikt om iemand aan te zetten tot het verantwoorden of vastleggen van informatie, vaak in een formele of professionele context.

Etymologie en verwantschappen: rapporteren komt uit het werkwoord rapporteren, met wortels in het Franse rapporter, “terugbrengen, verslag uitbrengen,” en het Nederlandse rapport als basiswoord. In het Nederlands verwijst rapporteren naar het proces van systematisch vastleggen en communiceren van informatie.

Gebruik en context: rapporteren is gebruikelijk in administratie, audits, onderzoek, journalistiek en bedrijfsvoering. Voorbeelden zijn: een onderzoeker die bevindingen rapporteert, een projectteam dat voortgang rapporteert aan de leiding of een auditor die afwijkingen rapporteert aan het management. De term omvat zowel schriftelijke rapporten als mondelinge presentaties, en kan rapporteren over resultaten, voortgang, risico’s of aanbevelingen omvatten.

Grammatica en vormen: Infinitief is rapporteren. Tegenwoordige tijd: ik rapporteer, jij rapporteert, hij rapporteert. Verleden tijd: rapporteerde. Voltooid deelwoord: gerapporteerd. De imperatieve vorm is rapporteer (informeel enkelvoud) of rapporteer u (formeel). Veelvoorkomende afleidingen zijn rapport, rapportage en verslag, die respectievelijk het document zelf of het proces van verslaglegging aanduiden.

Zie ook: rapporteren, rapport, rapportage, verslaglegging, verslag.