RNAmoleculen

RNAmoleculen, of ribonucleïnezuren, zijn polymeren van nucleotiden die een sleutelrol spelen in de expressie van genetische informatie. Ze bestaan uit een ribosesuiker, vier basen (adenine, cytosine, guanine en uracil) en een fosfaatachtergrond. Vergeleken met DNA zijn RNA-moleculen gewoonlijk enkelstrengig, thymine is vervangen door uracil en de 2'-hydroxylgroep maakt RNA chemisch reactiever en minder stabiel onder bepaalde omstandigheden.

RNA wordt gesynthetiseerd uit DNA door RNA-polymerasen. In eukaryoten vindt transcriptie plaats door verschillende polymerasen en gevolgd door verwerking zoals 5'-cap, poly(A)-staart en splicing van introns. Sommige RNA's blijven ongecodeerd en voeren directe functies uit als regulerende moleculen.

Belangrijke typen RNA zijn mRNA (drager van genetische informatie voor eiwitsynthese), tRNA (draagt aminozuren naar de ribosomen) en rRNA (onderdeel van ribosomen). Daarnaast bestaan niet coderende RNAs zoals miRNA, siRNA, piRNA, snRNA, snoRNA en lncRNA met rollen in regulatie, processing en structuur.

RNA kan ook een virale genetische materiaal zijn in veel virussen. In onderzoek worden RNA-gebaseerde technieken zoals RT-qPCR, RNA-sequencing en RNA-interferentie gebruikt.

RNasen-enzymen zijn overal en helpen RNAs af te breken; daarom vereisen experimentele procedures vaak RNase-vrije omstandigheden. Samengevat zijn RNAmoleculen essentieel voor overdracht, regulatie en uitvoering van genetische informatie.