RFIDlezers

RFIDlezers zijn apparaten die RFID-tags uitlezen en data uitwisselen met een tag. De lezer zendt een radiosignaal uit en gebruikt dit om passieve tags te activeren; actieve tags hebben doorgaans eigen batterijen en kunnen langere afstanden overbruggen. Lezers variëren van draagbare handhelds tot vaste installaties in magazijnen en winkels.

Technisch bestaat een RFID-lezer uit een zender/ontvanger en een antenne. De antenne zendt een elektromagnetisch veld uit en vangt de respons van de tag op. De leesafstand en betrouwbaarheid hangen af van de gebruikte frequentie: LF (~125 kHz), HF (13,56 MHz) en UHF (ongeveer 860–960 MHz). Passieve tags worden volledig gevoed door het veld, terwijl actieve tags zichzelf van stroom voorzien.

Standaarden en interoperabiliteit: veel systemen volgen ISO/IEC 14443 voor proximiteitskaarttechnologie en ISO/IEC 15693 voor vicinity-tags; voor UHF-systemen is ISO/IEC 18000-6 en EPC Gen2 gangbaar. Deze normen beschrijven modulaire communicatie, datastructuren en anti-collision-algoritmen die toelaat dat meerdere tags tegelijk worden gelezen. Lezers kunnen via verschillende interfaces communiceren, zoals USB, RS-232/485, Ethernet of Wi‑Fi, en vaak worden ze geïntegreerd met beveiligings- en backendsystemen.

Toepassingen omvatten voorraadbeheer, asset tracking, toegangscontrole en logistiek. In magazijnen zorgen RFIDlezers voor snelle in- en uitgaves, in detailhandel kunnen ze winkelweergave en schapbeheer verbeteren, en in bibliotheken of productieomgevingen dragen ze bij aan automatische identificatie. Belangrijke overwegingen bij kiezen zijn leesafstand, omgevingsfactoren, tagtype, beveiliging en privacy, alsmede de compatibiliteit met bestaande infrastructuur.