radiosignaal

Een radiosignaal is een elektromagnetische golf die informatie vervoert door middel van modulatie van een draaggolf. Radiosignalen vallen in de radioband binnen ongeveer 3 kHz tot 300 GHz en kunnen analoog of digitaal zijn. De informatie wordt vaak opgesloten in de amplitude (AM), frequentie (FM) of fase (PM) van de draaggolf, maar moderne systemen gebruiken ook digitale modulaties zoals QAM, PSK of OFDM.

Transmissie en ontvangst: een radiosignaal ontstaat met een zender die een antenne levert. Het signaal kan zich in de vrije ruimte voortplanten of via geleide media. Bij voortplanting door de atmosfeer ondervindt het signaal verliezen door afstand, atmosferische omstandigheden en interferentie of multipath. Ontvangst gebeurt met een antenne en een demodulator die de informatie uit de draaggolf herstelt.

Eigenschappen en metingen: belangrijkste kenmerken zijn frequentie, bandbreedte, vermogen en signaal-ruisverhouding. De bandbreedte bepaalt hoeveel informatie kan worden overgedragen. Signalen kunnen analoog of digitaal zijn, en kunnen gecodeerd of versleuteld zijn. Interferentie en ruis verminderen de kwaliteit.

Toepassingen en regulering: radiosignalen worden gebruikt in radio-omroep, mobiele communicatie, satelliet- en radarsystemen, navigatie en draadloze netwerken. Het gebruik van frequentiebanden is geregeld door internationale en nationale regelgevers (zoals ITU) met toewijzingen per band. Veiligheidsnormen voor straling en co-existentie bestaan ook.

---