Onwelwillend

Onwelwillend is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat beschrijft dat iemand of een groep niet welwillend, achterdochtig of vijandig staat tegenover iets of iemand. Het kan verwijzen naar een houding, ontvangst of reactie die afwijzend of oncoöperatief is. Het woord wordt vooral in formele, journalistieke of literaire contexten aangetroffen en heeft een neutraler alternatief in dagelijks taalgebruik zoals vijandig of onvriendelijk, afhankelijk van de nuance.

Etymologisch gezien bestaat onwelwillend uit het voorvoegsel on-, dat ontkenning aanduidt, en welwillend, met de betekenis ‘welwillend’ of ‘gunstig gezind’. Welwillend zelf is afgeleid van wel- (goed) en willend (willig). De combinatie geeft daarmee aan wat iemand niet is: niet goedgezind of niet bereidwillig. Het woord kan zowel attributief als predicatief worden gebruikt, bijvoorbeeld: “een onwelwillende houding” of “de autoriteiten waren onwelwillend ten opzichte van het voorstel.”

Gebruik en nuance: onwelwillend verwijst vaak naar een tegenwerkende of afwijzende ontvangst, opbrengst of houding. Het kan betrekking hebben op personen, instellingen of publiek. Voorbeelden: “De commissie kreeg een onwelwillende reactie op het plan,” of “Het publiek was onwelwillend tegenover de voorgestelde hervorming.” Het tegenovergestelde is welwillend, ofwel vriendelijk en bereidwillig.

Synoniemen en verwante begrippen zijn onder meer onvriendelijk, vijandig, wantrouwig en ongezind, terwijl welwillend het tegenovergestelde betekent. Het woord heeft een formelere, vaak wat duidelijke toon en wordt daardoor vooral in schriftelijke communicatie en in formele discussies gebruikt.