Onderschikking
Onderschikking is een juridisch-financiële term die in het Nederlands gebruikelijk is om de ondergeschiktheid van vorderingen aan te duiden. Het verwijst naar een regeling waarbij de vordering van een schuldeiser wordt gerangschikt achter die van andere, vaak senior, schuldeisers. In een onderschikkingstematiek heeft de ondergeschikte schuldeiser afstand gedaan van voorrang ten gunste van de senioren; daardoor wordt in een herstructurering of bij faillissement eerst door de senioren betaald en komt de betaling aan de ondergeschikte schuldeisers pas aan bod nadat de senioren zijn voldaan, voor zover er middelen overblijven.
Onderschikking kan contractueel worden overeengekomen via intercreditor-overeenkomsten tussen kredietverstrekkers of voortvloeien uit wettelijke of insolvabiliteitsregimes. Een
De effecten van onderschikking zijn onder meer dat de ondergeschikte schuldeiser een hoger risico loopt op
Onder onderschikking vallen verschillende praktijken en structuren, maar het kernbegrip blijft de rangorde van betaling en