Integriteitsrisicomanagement

Integriteitsrisicomanagement is een systematische aanpak om integriteitsrisico's binnen een organisatie te identificeren, te beoordelen en te beheersen, met als doel eerlijk handelen, naleving en betrouwbare besluitvorming te waarborgen.

Integriteitsrisico's omvatten onder meer corruptie, fraude, omkoping, belangenconflicten, misbruik van macht of informatie en schendingen van privacy of wet- en regelgeving. Het proces wordt doorgaans gezien als onderdeel van governance, risk en compliance (GRC).

Het proces kent meestal de fasen identificeren, beoordelen, bepalen van respons en monitoren. Identificatie gebeurt via risico- en control-assessments, incidentenregistratie en cultuurindicatoren. Beoordeling rangschikt risico's op basis van waarschijnlijkheid en impact, zodat prioriteitsgebieden ontstaan. Respons betreft het ontwerpen en implementeren van beheersmaatregelen zoals beleid, procedures en technische controles, en het vaststellen van de risicobereidheid.

Monitoring en evaluatie vinden periodiek plaats, met verslaggeving aan het bestuur en, zo nodig, escalatie. Interne audit en compliancefuncties leveren onafhankelijke assurance en dragen bij aan verbetering van het integriteitsbeleid.

Veel organisaties hanteerden kaders zoals ISO 37001 voor anti-omkoping, en/of het COSO-ERM- of ISO 31000-raamwerk voor risicomanagement. Belangrijke onderdelen zijn gedragscode, scheiding der functies, due diligence bij derden, training en een meldpunt voor ongebruikelijke of illegale praktijken.

Voordelen zijn onder meer minder financiële en reputatieschade, betere besluitvorming en naleving. Uitdagingen zijn onder meer beperkte data, veranderende risico's, cultuur en beperkte middelen. Succes vereist betrokkenheid van bestuur, management, compliance en HR, evenals duidelijke KPI's en KRIs.