Inademingen

Inademingen verwijst naar het proces waarbij lucht en eventueel aanwezige deeltjes, dampen of aerosolen via de neusholte of mond de luchtwegen binnendringen en uiteindelijk de longen bereiken. De term wordt in de fysiologie, geneeskunde en toxicologie gebruikt. Inademing is de belangrijkste manier waarop zuurstof het lichaam binnenkomt en kooldioxide wordt verwijderd, maar de term wordt ook gebruikt voor de inhalatie van medicatie of van schadelijke stoffen.

Fysiologie: bij normale ademhaling stroomt lucht via de neusholk of mond naar de luchtpijp en vertakt naar de longen. In de longen vinden gasuitwisseling plaats in de alveoli: zuurstof diffundeert naar het bloed en kooldioxide wordt uitgescheiden. De ademhaling kan variëren van oppervlakkig tot diep, afhankelijk van activiteit en stress. Irritatie of ontsteking van de luchtwegen kan de ademhaling beïnvloeden en leiden tot hoesten of kortademigheid.

Toepassingen en blootstelling: inademing is ook een belangrijke route voor medicijnen, bijvoorbeeld via inhalatoren, nebulisatoren of droge-poederinhalatoren die medicatie direct in de longen afgeven. Daarnaast kan blootstelling aan stof, rook, dampen of chemicaliën via inhalatie leiden tot irritatie of longproblemen. Beroepsmatige blootstelling komt voor in sectoren zoals bouw, metaalselectie, chemie en houtbewerking en kan variëren van acuut ongemak tot chronische aandoeningen zoals astma, chronische obstructieve longziekte of longembolies, afhankelijk van de stof en de duur van de blootstelling.

Preventie en beleid: maatregelen zoals goede ventilatie, afzuiging en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen verminderen blootstelling. Reglementen stellen grenswaarden voor inhalatie van gevaarlijke stoffen en bewaken arbeidsomstandigheden. Daarnaast omvat inhalatietherapie medisch toezicht en voorschriften voor veilige medicijnafgifte.