Home

Iconografie

Iconografie is een vakgebied binnen de kunstgeschiedenis dat zich bezighoudt met de studie en interpretatie van visuele beelden, symbolen en motieven en de betekenissen die zij in een specifieke cultuur en periode dragen. Het onderzoekt wat onderwerpen voorstellen, welke figuren en objecten voorkomen en welke verhalen, ideologieën of religieuze tradities ermee worden uitgedrukt. Het doel is hoofdthema’s en iconische programma’s te identificeren, beelden te verklaren en aanwijzingen voor datum en herkomst te vinden.

De praktijk van iconografie richt zich op verschillende onderwerpen, van religieuze kunst en mythologie tot historische

Iconografie onderscheidt zich van iconologie. Bij iconografie gaat het vooral om het beschrijven van de voorstelling

Methoden omvatten het analyseren van attributen, het vergelijken met gestandaardiseerde iconografische registers, en het plaatsen van

schilderkunst,
portret-
en
allegorische
representaties,
maar
ook
moderne
beeldcultuur
en
populaire
media
worden
bestudeerd.
Veel
gebruikte
attributen,
zoals
Sint
Petrus
met
de
sleutel
of
Maria
met
het
kind,
helpen
bij
identificatie
van
figuren
en
thema’s.
Door
herhaling
van
motieven
en
voorstelling
kunnen
patronen
en
tradities
in
een
oeuvre
of
een
hele
periode
worden
gevolgd.
en
de
zichtbare
symbolen,
terwijl
iconologie
bredere
culturele,
sociale
en
filosofische
betekenissen
onderzoekt
en
kijkt
hoe
beelden
ideeën
weerspiegelen
en
beïnvloeden.
voorstellingen
binnen
hun
historische
context.
Toepassingen
zijn
onder
meer
museale
catalogisering,
kunstkritiek,
restauratie
en,
in
bredere
zin,
de
bestudering
van
beeldtaal
in
film,
reclame
en
digitale
media.