IOaanvragen

IOaanvragen is een term uit de informatica die verwijst naar verzoeken om invoer en uitvoer (I/O) uit te voeren binnen een computersysteem of ICT-omgeving. Een IO-aanvraag kan afkomstig zijn van een applicatie, een besturingssysteemdienst of een hardwarecontroller en omvat operaties zoals het lezen van gegevens van opslagmedia, het schrijven van gegevens naar opslag, of het verzenden en ontvangen van data via netwerken. IO-aanvragen vormen de bouwstenen van hoe systemen data uitwisselen met apparaten en tussen componenten.

Zodra een IO-aanvraag is gegenereerd, doorloopt deze doorgaans een levenscyclus die begint met validatie en toekenning van bronnen. Daarna wordt de aanvraag in een wachtrij geplaatst en door een IO-scheduler verantwoord toegewezen aan een fysieke of virtuele capaciteit (zoals schijf, netwerkinterface of geheugenbuffer). Na uitvoering wordt de aanvraag bevestigd of afgewezen en wordt, bij fout of time-out, foutafhandeling en logging toegepast. Administratie en audits kunnen ook plaatsvinden voor debugging en beveiliging.

IO-aanvragen kunnen verschillend zijn: synchrone versus asynchrone uitvoering; blokkering versus niet-blokkering; directe I/O versus gebufferde I/O; lees- en schrijfbewerkingen; sequentiële versus willekeurige toegang. De keuze hangt af van prestaties, bottlenecks en de aard van de dataflow. In veel systemen wordt prioriteit toegekend aan kritieke IO of wordt kwaliteitsbeleid toegepast om gelijke toegang te garanderen.

Contexten waarin IO-aanvragen voorkomen zijn onder meer besturingssystemen, databases en netwerkinfrastructuur. IO-aanvragen kunnen gebruikmaken van hardwareprotocollen zoals SCSI, SATA, NVMe of netwerkprotocollen, en softwarematige mechanismen zoals IOCTLs of queryplanners. Afhandeling omvat caching en flushing, foutafhandeling en monitoring.