Frequentiesystemen

Frequentiesystemen is een verzamelnaam voor systemen die werken met elektromagnetische frequenties in het spectrum. Deze systemen richten zich op het toewijzen, beheren, verdelen en gebruiken van frequenties zodat communicatie, detectie en metingen zonder onnodige interferentie kunnen plaatsvinden. Frequentiebeheer is een essentieel onderdeel van de telecommunicatie-infrastructuur en de ruimtevaart, radar en medische beeldvorming.

Op macroniveau omvatten frequentiesystemen hardware en procedures voor frequentieplanning en -toewijzing. In veel landen regelt een nationaal toezichthouder het uitgeven van licenties en het vaststellen van grenswaarden. In Nederland is dit Agentschap Telecom, internationaal ITU-R en regionale regelgevingen zoals ETSI en de ECC dragen bij. Binnen de systemen worden verschillende multiplexing-technieken toegepast, zoals FDM, TDM en OFDM. Bij sommige systemen wordt gebruikgemaakt van frequente sprongen (frequency hopping) om storingen te voorkomen.

Technisch bestaan frequentesystemen uit een combinatie van synthesizers (PLL of DDS), RF-front-ends met mixers, filters en versterkers en antennes. Systeemontwerp omvat frequentieplanning, kanaaldoorgifte, signaalconversie en ruisbeheersing. Regulerende normen stellen stralingseisen en veiligheidsnormen vast, wat relevant is voor blootstelling aan radiogolven en interferentie met andere systemen.

Toepassingen variëren van mobiele netwerken en broadcasting tot satellietcommunicatie, wifi en radar en medische beeldvorming zoals MRI. Frequeniesystemen spelen ook een rol in metrologie en wetenschappelijke observatie, waar precisie en stabiliteit van de draaggolffrequentie cruciaal zijn.