Foutmeldingen

Foutmeldingen zijn berichten die een computersysteem, programma of apparaat toont wanneer iets misgaat of niet mogelijk is. Ze informeren gebruikers en beheerders over de oorzaak en vaak over mogelijke vervolgstappen. Foutmeldingen kunnen zichtbaar zijn voor de eindgebruiker (user-facing) of alleen in logbestanden en diagnose-omgevingen voorkomen.

Een foutmelding bevat doorgaans ten minste een foutcode en een korte omschrijving van het probleem, eventueel aangevuld met details zoals bestandsnaam, regelnummer, tijdstip en de handelingen die tot de fout hebben geleid. Soms wordt ook een aanbevolen oplossing of een knop voor hulp of retry meegegeven. In webtoepassingen worden fouten vaak gekoppeld aan statuscodes (bijvoorbeeld 400, 404, 500) die aangeven wat er mis is. Voor ontwikkelaars kunnen fouten ook extra technische informatie bevatten, zoals een stacktrace, die niet aan eindgebruikers wordt getoond.

Foutmeldingen kunnen verschillende typen zijn. Compileerfouten en syntaxisfouten treden tijdens de ontwikkeling op, terwijl run-time fouten ontstaan tijdens het gebruik (verwerkt door exception handling). Ze kunnen betrekking hebben op invoerfouten, netwerkproblemen, gebrek aan machtigingen, of onvoorziene toestand van een systeem. Een belangrijk doel van foutmeldingen is om fouten te signaleren zonder onnodige kwetsbaarheid te onthullen en tegelijkertijd een pad naar herstel te bieden.

Beste praktijken bij foutmeldingen zijn onder meer duidelijke, beknopte en eenduidige codes en berichten, consistente formulering, geen gevoelige informatie prijsgeven, en ondersteuning voor lokalisatie en toegankelijkheid. Daarnaast is het nuttig om foutmeldingen te loggen en gebruikersopties te bieden voor opnieuw proberen, diagnostiek of contact met ondersteuning.