Flitsopstelling

Flitsopstelling is de manier waarop kunstmatige lichtbronnen, meestal flitsers of studioflitsers, rondom een onderwerp worden geplaatst om een gewenste belichting te bereiken. De opstelling bepaalt richting, intensiteit, contrast en ruimtelijkheid van het beeld. Belangrijke elementen zijn de lichtbron(nen), de positie ten opzichte van het onderwerp en de gebruikte lichtmodifier, zoals een softbox, paraplu of beauty dish, die de lichtkwaliteit bepaalt.

Veelvoorkomende patronen zijn onder meer éénflitsopstelling, waarbij één hoofdlicht de meeste controlling geeft; twee-lichtopstellingen met een hoofdlamp en een invullicht om schaduwen te verzachten; en driepuntverlichting, waarbij naast hoofdlamp en invullicht vaak een achtergrond- of kraaglicht wordt gebruikt om diepte en scheiding van onderwerp en achtergrond te vergroten. In studioomstandigheden zijn deze patronen aan te passen met meerdere flitsen en verschillende modifiers om specifieke sferen te creëren, zoals zacht en gelijkmatig licht of dramatische, contrastrijke belichting.

Techniek en apparatuur spelen een grote rol in flitsopstellingen. Flitsers worden vaak op afstand geplaatst en bediend via draadloze triggers of TTL-programmering. Meten gebeurt met een lichtmeter of handmatig op basis van de gewenste belichting. Onderwerpen zoals portretten, productfotografie en mode-benefits profiteren van het naar believen vormen van licht; buitenopnames vereisen vaak aanpassingen aan omgevingslicht en schaduwen.

Kortom, een flitsopstelling is een afgewogen combinatie van lichtbronpositie, afstand, kracht en modifiers die samen de beoogde sfeer en detaillering van het beeld bepalen.