Examennormen

Examennormen zijn de criteria en richtlijnen die bepalen hoe de resultaten van een examen beoordeeld en geïnterpreteerd worden. Ze geven aan welk niveau van kennis en vaardigheden vereist is om te slagen en wat een bepaalde score of cijfer betekent.

Ze zorgen voor vergelijkbaarheid tussen examens, jaren en examenvormen en dragen bij aan transparantie in de beoordeling. Dit maakt het voor studenten en docenten duidelijk welke verwachtingen gelden en hoe prestaties beoordeeld worden.

Typen normen zijn onder meer criteriumgestuurde normen, waarbij vastgesteld wordt welke competenties moeten zijn beheerst (met rubrics of cut scores), en normgestuurde normen, die resultaten plaatsen in een relatieve rangorde. Daarnaast kan er sprake zijn van inhoudsdekkings- en moeilijkheidsgradiënten om de aansluiting tussen leerdoelen en toetsvragen te waarborgen.

Ontwikkeling en toepassing vindt doorgaans plaats op school- of nationaal niveau. Een beoordelingscommissie of curriculumteam stelt de beoordelingscriteria vast, selecteert standaardsetting-methoden (bijv. panels, Angoff-methoden) en documenteert dit in beoordelingshandleidingen.

Examennormen dragen bij aan validiteit, betrouwbaarheid en gelijke behandeling van studenten, maar vereisen transparantie en zorgvuldige calibratie om ongewenste bias te voorkomen. Ze leggen bovendien regels vast voor passering, cijfergrenzen en eventuele normalisatie of schaalverwerking om resultaten vergelijkbaar en interpreteerbaar te houden.