Energieterugwinning

Energieterugwinning is het terugwinnen van energie uit processen of materialen die anders verloren zou gaan. Het begrip wordt toegepast in verschillende sectoren, waaronder afvalbeheer, de chemische industrie en infrastructuur. Het doel is de energievraag te verlagen, grondstoffen te sparen en de CO2-uitstoot te verminderen door restwarmte, biogas of elektriciteit terug te winnen en opnieuw te gebruiken. Energieterugwinning sluit aan bij Europese en nationale beleidsdoelstellingen voor een efficiënter energiegebruik en een kleinere milieubelasting.

Belangrijke vormen van energieterugwinning zijn onder meer: restwarmte uit verbranding en industriële processen, teruggewonnen met warmtewisselaars en recuperatiesystemen; opwekking van elektriciteit en warmte uit afval via warmtekrachtcentrales (CHP/WKK); productie van biogas via anaerobe digestie die kan worden gebruikt voor elektriciteit, warmte of upgrading tot biomethaan; en warmte-terugwinning uit watercircuits in industriële installaties.

Toepassingen en voordelen: energieterugwinning komt vooral voor bij verbrandingsinstallaties voor huishoudelijk afval met WKK, bij industriële processen waar restwarmte beschikbaar is en in afvalwater- en biogasprojecten. De voordelen zijn hogere energie-efficiëntie, lagere energiekosten en minder CO2-uitstoot per geproduceerde eenheid energie. Nadelen zijn hoge investeringskosten, technologische complexiteit en onderhoudsvereisten. Beleidskaders in de EU en Nederland stimuleren energieterugwinning als onderdeel van de kringloopeconomie, onder meer via ondersteuning voor district heating, strengere emissie- en veiligheidseisen en doelstellingen voor energiebesparing.