verbrandingsinstallaties

Verbrandingsinstallaties, meestal aangeduid als afvalverbrandingsinstallaties, zijn installaties die afval onder gecontroleerde verbranding verwerken. Doel is volume- en massa-reductie, vernietiging van organische materialen en soms energiewinning.

Soorten zijn onder meer roosterverbrandingsinstallaties (grate), fluidized-bedinstallaties en roterende kilns voor gevaarlijk afval. Veel Europese MSW-installaties combineren verbranding met energiewinning en warmtevoorziening, vaak in combinatie met warmte- en koudeopslag of stedelijke distributie van warmte.

Proces: voorbehandeling en afvalinvoer, verbranding in een verbrandingsruimte bij hoge temperatuur, warmte-extractie via rookgassen en warmtewisselaars, en conversie naar elektriciteit en/of warmte. Rookgasverontreiniging wordt verwijderd met rookgasreinigingssystemen, zoals scrubbers en filtratie, en de resterende emissies worden gemonitord om te voldoen aan normen.

Emissies en afvalstoffen worden streng gereguleerd. Europese regels zoals de Waste Incineration Directive (WID) stellen eisen aan verbrandingsefficiëntie en emissies. Rookgassen worden behandeld in rookgasreinigingssystemen (filters, scrubbers, koolstoffilters), en de resulterende bottom- en vliegas worden afgevoerd volgens milieuregelgeving en toegestaan verwerkingsstromen.

Toepassingen en capaciteit: geschikt voor gemeentelijk restafval, industrieel en gevaarlijk afval; energiewinning kan elektriciteit en warmte leveren, bijvoorbeeld via district heating of warmtekrachtcentrales.

Regelgeving en veiligheid: vergunningplichtig, met continue monitoring en onderhoudsvereisten; naleving van IPPC/IED en BAT; uitgebreide veiligheidsmaatregelen en emissiebeheer.

Overwegingen: verbranding biedt afvalreduktie en mogelijkheid tot energiewinning, maar brengt kosten, complexiteit en milieu-impact met zich mee. Het maakt doorgaans deel uit van een bredere afvalbeheerstrategie, waarin recycling en preventie belangrijke rollen spelen.