Doorstraalsensoren

Doorstraalsensoren zijn een type foto-elektrische sensoren die bestaan uit twee aparte eenheden: een zender en een ontvanger. De zender projecteert een infrarode lichtstraal naar de ontvanger, waardoor een onbelemmerde lijn ontstaat tussen beide eenheden. Een object dat door de straal beweegt onderbreekt deze lijn en de ontvanger registreert een signaal. Het signaal geeft aan dat een object aanwezig is of juist ontbreekt.

Principe van werking: De zender en ontvanger staan in lijn en hebben een helder gezichtsveld. Bij geen onderbreking blijft de uitgang in rusttoestand. Bij onderbreking schakelt de uitgang en wordt het object gedetecteerd. Doorstraalsensoren bieden vaak snelle respons en zijn relatief ongevoelig voor de kleur of reflectie van het object. Uitgangen zijn meestal digitaal en beschikbaar als NPN- of PNP-transistoruitgangen, vaak in 3- of 4-draads uitvoering en opereren op een voeding van circa 10–30 V DC.

Constructie en bereik: De sensoren bestaan uit twee hoofdonderdelen (zender en ontvanger) die elkaar op afstand kunnen raken. De detectieafstand varieert van enkele centimeters tot tientallen meters, afhankelijk van het model en de kracht van de zender. Veel modellen zijn speciaal ontworpen voor industriële omgevingen en hebben beschermingsgraad zoals IP67. Sommige systemen bieden optionele fiberoptische uitvoeringen voor lastig bereikbare plaatsen.

Toepassingen en overwegingen: Doorstraalsensoren worden veel toegepast in transportbanden, verpakking en machinebewakingssystemen waar betrouwbaarheid en lange detectieranges belangrijk zijn. Voordelen zijn hoge betrouwbaarheid, snelle detectie en minimale beïnvloeding door objectkleur; nadelen zijn de noodzaak van duidelijke zichtlijn en de gevoeligheid voor afknelling of misalignment.

---