Disakkariden

Disakkariden zijn een klasse koolhydraten die bestaan uit twee monosacharide-eenheden die via een glycosidische binding aan elkaar zijn verbonden. Het vormen van de disaccharide gebeurt door een condensatiereactie waardoor één watermolecuul vrijkomt. Het algemene molecuulformule voor disakkariden is C12H22O11, maar de exacte samenstelling hangt af van de gebruikte monosachariden.

Enkele veelvoorkomende disakkariden zijn maltose (glucose-glucose, verbinding via een α-1,4-link), lactose (galactose-glucose, β-1,4-link) en sucrose (glucose-fructose, α-1,2-link). Trehalose, gevormd uit twee glucose-eenheden via een α1→1-link, komt vooral voor in schimmels en insecten. Een belangrijk verschil tussen deze verbindingen is de aard van de binding: maltose en lactose zijn reducterende suikers, terwijl sucrose en trehalose doorgaans niet-reducerende disakkariden zijn omdat beide anomers betrokken zijn bij de glycosidische binding.

Disakkariden komen veel voor in voeding en natuur en spelen een rol als energiebron en transportkoolhydraat. In planten is sucrose een veelgebruikte transportvorm van koolhydraten; lactose komt voor in melk; maltose verschijnt bij afbraak van zetmeel; trehalose treft men aan in schimmels en sommige dieren. In het menselijk lichaam worden disakkariden in de dunne darm afgebroken door respectievelijk lactase, maltase, sucrase en trehalase, waarna de vrijgekomen monosachariden worden opgenomen en als energiebron dienen. Lactose-intolerantie en fructose-malabsoptie zijn medische voorbeelden van disaccharide-verteringsproblemen.