Dichromaatit

Dichromaatit zijn zouten die het dichromaat-ion Cr2O7^2- bevatten en zijn afgeleid van dichroomzuur (H2Cr2O7). In water bestaan dichromaat en chromaat naast elkaar in evenwicht, een verhouding die afhangt van de pH van de oplossing. Het chroom in dichromaat bevindt zich in een oxideringsstaat van +6. Dichromaat kan onder zuurere omstandigheden verder reageren tot dichroomzuur.

Veelvoorkomende dichromaatzouten zijn kaliumdichromaat (K2Cr2O7), natriumdichromaat (Na2Cr2O7) en ammoniumdichromaat ((NH4)2Cr2O7). Deze kristallen zijn doorgaans oranje tot rood en lossen goed op in water. Ze zijn stabiel bij droge opslag maar ontleden onder invloed van hitte of sterke reductoren.

Dichromaten zijn sterke oxiderende reagentia en worden in verschillende toepassingen gebruikt. In de chemie dienen ze als oxidatiemiddel bij de omzetting van alcoholen en andere organische verbindingen. In de fotografie werden dichromaatoplossingen gebruikt om gelatinematerialen te harden en zo emulsies te stabiliseren. In de textiel-, leer- en houtindustrie worden ze ook toegepast bij bewerkingen die chromezuren en chromaatverbindingen betreffen.

Veiligheid en milieu zijn belangrijke aandachtspunten. Cr(VI)-verbindingen, waaronder dichromaten, zijn giftig en kankerverwekkend bij blootstelling en kunnen bij contact met de huid, inademing of inslikken ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Ze zijn tevens sterke oxidatoren en kunnen reageren met brandbare stoffen. Correcte opslag, afscherming en verwijdering als gevaarlijk afval zijn vereist, en in veel regio’s zijn toepassingen en handel aan strikte regels gebonden vanwege gezondheid- en milieuproblemen.