Bloedserum

Bloedserum is de heldere, geelachtige vloeistof die achterblijft nadat bloed is gestold en de cellen zijn verwijderd. Het is de vloeistof uit het bloed waarin fibrinogeen en de meeste andere stollingsfactoren zijn verbruikt of verwijderd door het stollingsproces, waardoor het verschilt van plasma, dat fibrinogeen bevat en wordt verkregen wanneer anti-stollingsmiddelen worden gebruikt.

Het verkrijgen van bloedserum gebeurt door bloed af te nemen in een afsluitbare glazen of kunststof buis of trommel zonder anticoagulans, het bloed de tijd te geven te stollen en vervolgens te centreren. De vloeistof bovenop, zonder de bloedcellen, is het serum. Serum bevat geen cellen en geen fibrinogeen; het bevat echter water, elektrolyten, metabolites, hormonen, antilichamen en andere serum eiwitten zoals albumine en immunoglobulinen.

Vergeleken met plasma is bloedserum een afgeleid medium dat voornamelijk wordt gebruikt voor diagnostische en onderzoeksdoeleinden. Het wordt veelvuldig gebruikt in serologie en klinische chemie voor het meten van antilichamen, hormonen, enzymen en metabolieten. Serum wordt ook gebruikt in onderzoek naar immuunresponsen en bij biomedische assays; het dient als een representatieve matrix voor veel analytische methoden.

Handling en opslag van bloedserum vereisen zorg om hemolyse te voorkomen. Kortdurende opslag gebeurt bij 2–8 °C, langere opslag vaak bij −20 °C of −80 °C, met aandacht voor minimale herhaalde vries- en ontdooiing om analytes te beschermen.