Bloedbesparende

Bloedbesparende is een term die in de medische praktijk wordt gebruikt om maatregelen en strategieën aan te duiden die gericht zijn op het voorkomen of beperken van bloedverlies en het behoud van de eigen bloedvoorraad van de patiënt. Het concept is breed toepasbaar in preoperatieve, intraoperatieve en postoperatieve zorg en heeft als doel transfusiereacties en complicaties te verminderen, terwijl de patiëntveiligheid en het herstel worden bevorderd.

De belangrijkste onderdelen van bloedbesparende zorg omvatten zowel farmacologische als niet-farmacologische benaderingen. Farmacologisch kunnen antifibrinolytische middelen zoals tranexaminezuur worden gebruikt om bloedverlies te verminderen. Bij selectieve patiënten kunnen behandelingen voor preoperatieve anemie, bijvoorbeeld ijzertherapie of vitaminen, worden ingezet om de behoefte aan transfusies te beperken. In sommige gevallen worden desmopressine of andere middelen overwogen, afhankelijk van de klinische situatie en richtlijnen.

Niet-farmacologische maatregelen richten zich op bloedverliesbeperking tijdens ingrepen en bij trauma. Voorbeelden zijn minimally invasieve chirurgische technieken, nauwkeurige hemostase, gecontroleerde bloeddrukverlaging tijdens operatie (waar mogelijk en veilig), en het gebruik van technieken zoals intraoperatief bloedverliesmanagement en bloedwaardes bewaken. Ook autologue bloedtransfusie of cell-salvage, waarbij ontstane bloed ter plekke wordt teruggegeven, kan een rol spelen.

Voordeel van bloedbesparende werkwijzen is onder meer minder transfusies, minder risico’s gerelateerd aan bloedproducten en mogelijk een kortere opnameduur. Uitdagingen zijn onder meer selectie van geschikte patiënten en het afwegen van risico’s bij bepaalde behandelingen. De term wordt vooral gebruikt in de context van chirurgie, traumazorg en perioperatieve zorg.