Benadering

Benadering is een Nederlands woord met meerdere betekenissen. In het dagelijkse taalgebruik verwijst het naar de manier waarop iemand een vraagstuk of situatie benadert. Het gaat dan om een oplossingsgerichte houding, een aanpak of een methode: de pedagogische benadering, de beleidsmatige benadering of de ontwerpbenadering van een project.

In de wiskunde en in de natuurwetenschappen heeft benadering een gerichte betekenis: een vervanging of schatting van een exacte waarde die niet precies bekend of haalbaar is. Een benadering dient dicht bij de werkelijke waarde te liggen en gaat vaak gepaard met een foutterm. Voorbeelden zijn lineaire benadering van een functie nabij een bepaald punt, of numerieke benaderingen bij het oplossen van vergelijkingen. Duidelijk is dat de fout af te bakenen en te analyseren is, zodat men de gewenste nauwkeurigheid kan garanderen.

In de praktijk bepaalt de keuze van een benadering wat men kan verwachten en welke aannames acceptabel zijn. Benaderingen maken complexiteit beheersbaar en leveren bruikbare inzichten, maar vereenvoudigen de werkelijkheid en brengen onzekerheden met zich mee. Een goede benadering verklaart de aannames, geeft een verwachte nauwkeurigheid aan en beschrijft de grenzen van de toepassing.

De term is breed toepasbaar: in onderwijs, beleid, ontwerp, onderzoek en techniek. Etymologisch komt benadering van het werkwoord benaderen, waarvan de betekenis “naar iets of iemand toekomen” is. In gebruik blijft benadering een flexibel begrip dat zowel praktische methoden als abstracte schattingen omvat.