ontwerpbenadering

Een ontwerpbenadering is een systematische wijze om een ontwerpprobleem te begrijpen en op te lossen door middel van ontwerpwerk en -inzichten. Het kenmerkt zich door een focus op context, gebruikers en haalbare oplossingen, en door een iteratief proces dat ideeën snel valideert via prototyping en feedback.

In ontwerpbenaderingen worden vaak meerdere disciplines betrokken en wordt gebruikgemaakt van empathie en onderzoek naar de gebruiker, stakeholderanalyse en iteratieve prototyping. Belangrijke elementen zijn probleemdefiniëring, divergente en convergente denkprocessen, en evaluatie van prototypes in realistische settings.

Veelvoorkomende typen ontwerpbenaderingen zijn gebruikersgericht ontwerp (of mensgericht ontwerp), participatief ontwerp, service design en design thinking. Hoewel deze benaderingen uiteenlopende toepassingen hebben, delen ze de overtuiging dat goede oplossingen ontstaan door vroegtijdige betrokkenheid van gebruikers, duidelijke doelstellingen en snelle prototyping.

Het ontwerpbenaderingskader wordt vaak weergegeven via modellen zoals de dubbele diamanten (divergen, convergeren) waarbij het proces bijvoorbeeld uit fasen als ontdekking, definitie, ideatie, prototyping en testen kan bestaan. Praktisch kan een ontwerpbenadering zowel voor product- en dienstontwerp als voor beleids‑ en stedelijk ontwerp worden toegepast.

Kritieken richten zich op de risico’s van vage aanduidingen, overmatig vertrouwen op gebruikersfeedback zonder voldoende evaluatie, en de uitdaging om ontwerpbeslissingen te verankeren in organisatieprocessen en bedrijfsdoelstellingen.