Antireflecterende

Antireflecterende oppervlakken of coatings zijn ontwerpen die reflectie van licht verminderen om de transmissie te verhogen en hinderlijke schittering te beperken. In de optiek wordt meestal gesproken over antireflecterende (AR) coatings, dunne lagen die reflecties op specifieke golflengten of over een breed bandgebied verminderen.

Het principe berust vaak op interferentie. Door meerdere lagen met verschillende brekingsindices kunnen gereflecteerde golven zodanig interfereren dat ze elkaar uitdoven. Bij bredere bandbreedte worden ook gradiënte index- of nanostructurele technieken toegepast die het grensvlak optisch beter afstemmen.

Vorm en fabricage: Veelvoorkomende AR-coatings bestaan uit een stapeling van dunne, door vacuüm opgebrachte lagen met afwisselend lage en hoge brekingsindices. Alternatieve benaderingen gebruiken een gradiënte indexlaag of subgolflengte-structuren zoals een mottenoogpatroon, voor een bredere werking en betere hoekbestendigheid. Fabricagemethoden omvatten sputteren, evaporatie, sol-gel en chemische dampdepositie.

Toepassingen omvatten brillenglazen en contactlenzen, camera- en smartphoneschermen, displays, zonnecellen en optische instrumenten zoals telescopen en microscopen.

Prestaties en overwegingen: De effectiviteit is afhankelijk van golflengte en invalshoek; het kan lastig zijn brede bandbreedte te dekken. Duurzaamheid en weerstand tegen slijtage en vocht zijn belangrijke factoren voor praktisch gebruik. Kosten en compatibiliteit met het substraat beïnvloeden de keuze.