Aerosoltoediening

Aerosoltoediening is een medische methode waarbij medicatie wordt omgezet in een fijne aerosol of mist die via de ademhaling in de longen terechtkomt. Doel is lokale levering in de luchtwegen met snelle werking en vaak minder systemische bijwerkingen.

Veel gebruikte toedieningsmethoden zijn nebulisatie (vloeistof omgezet in aerosol door een compressor of ultrasoon apparaat, meestal via masker of mondstuk) en inhalatoren. Bij inhalatoren bestaan er vernevelingen met een metered-dose inhaler (MDI) en droge-poeder-inhalers (DPI). Spacers verminderen de coördinatie die nodig is voor MDIs. Partikelgrootte ligt doorgaans tussen 1 en 5 micrometer om de lagere luchtwegen te bereiken.

Toepassingen: astma, COPD, bronchiectasieën en cystische fibrose. Veelvoorkomende medicijnen zijn inhalatiebronchodilatoren (beta2-agonisten en anticholinergica), inhalatiecorticosteroïden, combinatiedrugs en inhalatieantibiotica bij infecties. De keuze voor device en techniek hangt af van patiëntkenmerken en het medicijn.

Voordelen en aandachtspunten: snelle lokale werking en lagere systemische blootstelling, maar de effectiviteit is afhankelijk van correcte techniek, inhalatiekracht en onderhoud van het apparaat. Regelmatige training, reiniging en controle van de toedieningsapparatuur zijn belangrijk.